با نوجوان پرخاشگر چه کنیم؟

نوجوان پرخاشگر

نوجوان پرخاشگر

با نوجوان پرخاشگر چه کنیم؟

اکثر والدین از این مسئله شکایت دارند که فرزندشان بسیار کم با آنها صحبت می کند و اغلب موارد بی حوصله و بداخلاق و البته زودرنج است

-هر روز که پسرم از مدرسه به خانه می آید بداخلاق است و حوصله ندارد

-فقط در مورد مهمانی از دخترم سوال پرسیدم و او شروع کرد به گریه کردن.

-هروقت از پسرم علی خواسته ای می خواهم با پرخاشگری جوابم را می دهد و یا می گوید حوصله ندارم

هر انسانی گاهی احساس می کند که خلق و خویش عجیب و غریب می شود افت و خیز احساسات کاملا طبیعی و جزو سرشت انسان می باشد

اما عواطف کودکان در سال های پیش از نوجوانی یعنی از 11الی 13سالگی و در طول آن شدیدا غیرقابل پیش بینی می شود

یک کودک لحظه ای احساس خشم می کند و لحظه ای بعد آرام و شاد به نظر می رسد

این تغییرات خلق و خو و فوران خشم و یا بی حوصلگی در کودکان اغلب باعث تعجب والدین می شود

در طول این سال ها کودکان از نظر جسمی،عقلانی و روانی تغییرات شگرفی را تجربه می کنند یعنی همه آن چیزهایی که بر عواطف و احساسات آنها تاثیر می گذارند

ولی این تغییرات ذهنی و جسمی و احساسی چه هستند و چگونه باعث تغییرات خلق و خو و فوران خشم و یا بی حوصلگی آن ها می شوند؟نوجوان پرخاشگر

تغییرات ذهنی و فکری

1-از نظر فکری در دوران قبل از نوجوانی و نوجوانی آن ها فکر می کنند تمام مردم مشغول فکر کردن به آن ها هستند و می خواهند از آن ها انتقاد کنند این تفکر آن ها را عصبی می کند

«وقتی توی پله های مدرسه زمین خوردم می خواستم از خجالت بمیرم و زمین دهن باز کنه و منو ببلعه!!!»

2-مشکل دیگر از نظر ذهنی این است که آن ها فکر می کنند از نظر جسمی اصلا مطلوب نیستند و احساس حقارت می کنند چاقی و یا لاغری و یا جوش های صورت نیز مستعد این تفکر می باشد

«چرا موهای من انقدر زشته»

«چرا من انقدر چاق هستم…»

تغییرات جسمی:

دوران پیش از بلوغ آغازگر تغییرات عمده جسمی می باشد مهم ترین و دلهره آورترین تغییرات شامل جوش های مکرر هم چنین بزرگ شدن بینی می باشد که همه باعث نگرانی و هم چنین گوشه گیری آن ها می شود

تغییرات احساسی:

پیچیده شدن زندگی و تنش بیشتر در این زمان و حس رقابت طلبی و برنامه های زیاد و البته نگرانی های درباره آینده همه از دغدغه های ذهنی این دوران می باشد که بر روی احساس آن ها تاثیر می گذارد

هم چنین کودکان دیروز حال دیگر آن دوران را گذرانده اند و تمام احساسات پنهان کرده خود را نسبت به بدرفتاری والدین و یا ناراحتی از بیرون به راحتی بروز می دهند و زود خشمگین می شوند

چنین دلائلی که احساس حقارت و هم چنین عدم امنیت را به همراه دارد باعث تغییر پی در پی خلق و خوی آن ها می شود

در این دوران تقریبا هر رویداری می تواند آغازگر یک عصبانیت گذرا یا خلق و خوی بد در کودکان و نوجوانان شود

-نمره بد در یک آزمون.

-یک شوخی کلامی

-عدم توافق با یک دوست و یا خواهر و برادر

-و هرگونه آشفتگی و یا ناراحتی دیگر…

حالا که با دلائل بی حوصلگی و بداخلاقی کودکان و بخصوص نوجوانان آشنا شدیم این سوال مطرح می شود که والدین در برابر این رفتار آن ها باید چه واکنشی انجام دهند؟

1-درکشان کنید…نوجوان پرخاشگر

شاید هیچ کمکی بهتر از این نباشد که به آن ها بگویید که دلائل ناراحتی آن ها را می فهمید و درکشان می کنید

«درک می کنم که توی مسابقه باختی و چقدر برات سخت هست»

«علی باید تورا برای مهمانی دعوت می کرد من کاملا درک می کنم چقدر ناراحتی»

می توانید با گفتن تجربه های دوران نوجوانی و یا جوانی خود به آن ها بگویید که این مشکل را خود شما نیز داشته اید و درک می کنید که چقدر برایشان سخت است

«یادم میاد وقتی نوجوان بودم خیلی احساس تنهایی می کردم و یه بار که توی مسابقه شطرنج که برام خیلی مهم بود باختم خیلی حس بدی بهم دست داد»

2-از سوالات پی درپی جدا خودداری کنید!!!

چی شده؟

چه اتفاقی برات افتاده؟

حالت چرا بد شده؟

اگر سوال زیاد بپرسید منتظر واکنش تدافعی فرزندتان باشید زیرا آن ها از سوالات مکرر متنفر هستند

3-الگوی مناسبی برای فرزندتان باشید

رفتار خود را بررسی کنید که آیا الگوی مناسبی برای فرزندتان هستید وقتی خشمگین می شوید چطور خشم خود را ابراز می کنید؟ از کلمات چگونه استفاده می کنید؟اگر شما به عنوان مادر و یا پدر روش درست ابراز خشم را نمی دانید پس انتظار رفتار درست از فرزندتان نمی توانید داشته باشید

4-روش صحیح ابزار خشم را به او یاد دهید

به صورت کلامی و هم چنین رفتار به او یاد دهید که زمانی که خشمگین شد چگونه خشم خود را ابراز کند که به دیگران آسیب وارد نکند او حق ندارد از کلمات نادرست استفاده کنید او حق ندارد با فحاشی کردن خشم خود را ابراز کند به او بگویید خشم یک احساس طبیعی است ولی کنترل و ابراز درست آن بسیار مهم  می باشد

در آینده در مقاله ای روش درست ابراز خشم را آموزش می دهم

5-از او تعریف کنید

یادم می آید که به عنوان مشاور به مادری توصیه کردم که سعی کن برای احساس بهتر نوجوانت تا می توانی از او تعریف واقع بینانه کن

ولی او می گفت من تعریف کردم اما نوجوانم ناراحت شد

از او پرسیدم چه تعریفی کردید؟

او گفت به نوجوانم گفتم چه پسر سیاه خوشگلی دارم!!!

شاید از نگاه مادر این نوعی تعریف باشد ولی مطمئنا سیاه بودن در نگاه فرزندش زیبایی محسوب نمی شود و البته دور از واقعیت و تصنعی نیز می باشد

پس سعی کنید به شکل درست از فرزندتان تعریف کنید

6-سعی کنید صبور باشید

شاید مهم ترین ویژگی همین صبر باشد اگر والدینی صبور باشید و در هنگام خشم فرزندتان،این امر را کاملا طبیعی بدانید و سعی کنید او را آرام کنید و خشم اورا شعله ورتر نکنید مطمئنا در آینده این ابراز خشم و بداخلاقی او کاهش می یابد

از شما ممنون می شویم نظرات و پیشنهادات و یاسوالات خود را در زیر همین مقاله با ما درمیان بگذارید

امیدوارم مراقب میوه زندگیتون باشید لطفا سوالات و اطلاعات خود را در قسمت نظرات با ما و دوستانتان به اشتراک بگذاریدwww.mivezendegi.ir

احتمالا مقاله ها و ویدئوهای زیر مورد علاقه شما است:

چگونه با نوجوانان صحبت کنیم و ارتباط برقرار کنیم؟

چطور جلوی اشتباه کردن پسرم را بگیرم؟

چگونه با نوجوانان ارتباط برقرار کنیم؟

با نوجوان تنبل چطور برخورد کنیم؟

چطور مانع موفقیت نوجوانم نشوم؟

چگونه به نوجوانم نزدیک شوم؟

چطور با پسرم دوست باشم؟